تطبیق و بومی‌سازی اصول معماری بیوفیلیک با هدف ارتقای کیفیت طراحی در مجتمع‌های گردشگری استان گیلان

اسدی، ش، خطیبی، س م ر. 1400. تدوین معیارهای طراحی شهری بیوفیلیک برای ساماندهی بافت مرکزی شهرها. فضای زیست، 1 (1): 91-115.

امامی، س ف، دربان آستانه، ع، رضوانی،م ر، قدیری معصوم، م. 1404. بررسی وضعیت گردشگری روستایی با رویکرد اجتماع‌محور در استان گیلان. مطالعات جغرافیایی نواحی ساحلی، 6 (1): 1-19.

باتلی، ت. 1397. شهرهای بیوفیلی و طبیعی. کرامت‌اله زیاری، سعید رفیعی پارسا، رضا زیاری. چاپ اول. آراد. 180صفحه.

بادامچی‌زاده، پ، پورمحمدی، م ر، اسکوئی ارس، ع. 1403. تحلیل ساختار و محتوای پژوهش‌های بیوفیلیک شهری از نگاه پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی، پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری، 12 (4): 135-155.

بهرامی‌نژاد، د. 1382. شناخت و ارزیابی کیفیت محیط شهری در بافت میانی شهرها، مطالعه موردی بافت میانی شهر شیراز (بخشی از محدوده شکل گرفته بین سال‌های 1300-1320). پایان‌نامه کارشناسی ارشد معماری و شهرسازی، دانشگاه شیراز.

بیطرف، ا، حبیب، ف، ذبیحی، ح. 1396. نگرش بیوفیلیک رویکردی در ارتقا سطح کیفی محیط زندگی ساکنان مجتمع‌های مسکونی . مدیریت شهری، 16(49): 331-349.

بیطرف، ا، حبیب، ف، ذبیحی، ح. 1397. بومی‌سازی اصول معماری اکولوژیک و بیوفیلیک در طراحی مجتمع‌های مسکونی ایران در راستای ارتقای کیفیت آن‌ها. مدیریت شهری، 17(52): 205-218.

بیگی نژاد، م ع، عامری صفات، ع ا. 1395. بررسی ویژگی‌های معماری بیوفیلیک در بناهای بومی ایرانی (نمونه موردی اقلیم گرم و خشک). کنفرانس بین المللی نو آوری در علوم و تکنولوژی، بارسلون-اسپانیا، 14 اکتبر (23 مهر). 500–510.

تردست، ز، مشکینی، ا، رجبی, آ.1400. تبیین الگوی برنامه¬ریزی راهبردی گردشگری بیوفیلیک کلان شهر تهران. فصلنامه گردشگری شهری، 8 (2): 65-79.

حیدری امین، س. 1401. زیرساخت‌ها و نقش آن در توسعه گردشگری (مطالعه موردی: سواحل مکران). فضای گردشگری، 11 (44): 99-114.

دلجویی، ب، مهرپو، ر. 1402. بررسی عوامل معماری بیوفیلیک در دستیابی به پایداری. چهارمین کنفرانس ملی شهرسازی و معماری دانش بنیان، تهران (22 تیر 1402)، 1-9.

سادات، م، فرجامی، غ. 1400. تاثیر بیوفیلیک در فضای اداری جهت بهبود سلامت روان. فصلنامه علمی پژوهش‌های فضا و مکان در شهر، 5 (20): 59-70.

سامه، ر. 1397. تاملی بر مفهوم کیفیت در معماری. اندیشه معماری، 2 (3): 44-64.

شاطرزاده ، ع، خطیبی، س م ر، الهی، م. 1401. تدوین شاخص‌های ارتقای کیفی محور گردشگری دریاچه مهارلو بر اساس الگوی بیوفیلیک؛ متناسب با ساختار شهر. گردشگری فرهنگ. 3 (11): 30-39.

عیسی کاکرودی، س. 1401. معماری بیوفیلیک و تأثیر آن بر رفتار انسان. شانزدهمین کنفرانس ملی شهرسازی ،معماری،عمران ومحیط زیست.، شیروان (13 تیر). 1-9.

فیروزی, م. 1401. بررسی ابعاد معماری بیوفیلیک در باغ های ایرانی با نظریه (ارزش بیوفیلی) کلرت، مورد پژوهشی:باغ شازده ماهان. بوطیقای معماری، 2 (7): 1-17.

کلرت، ا. 1402. طبیعت با طراحی تجربه طراحی بیوفیلیک. حسین حاتمی‌نژاد، رسول جعفری‌زاده، ماریا جعفری‌زاده. چاپ اول. ویان. 152 صفحه.

گلکار، ک. 1380. مولفه‌های سازنده کیفیت طراحی شهری. نشریه صفه، شماره 32: 38-65.

ناظمی، ا، قاسمی، ا. 1395. تبیین راهکارهای ارتقاء تعامل سازگار میان بناهای معماری و طبیعت بارویکرد معماری بیوفیلیک. کنفرانس دوسالانه جامعه و معماری معاصر،اصفهان-ایران (23 بهمن). 1–11.

Abdelaal, A.Shokry, Soebarto, Veronica, 2018, History matters: The orgins of biophilic design of innovative learning spaces in traditional architecture, International Journal of Architectural Research Archnet-IJAR, 12 (3), 108-127.

Almusaed, Amjad, Asaad Alasadi, and Asaad Almssad. “A Research on the Biophilic Concept upon School’s Design from Hot Climate: A Case Study from Iraq.” Advances in Materials Science and Engineering 2022.

Bolten, Barbiero. “Biophilic Design: How to Enhance Physical and Psychological Health and Wellbeing in Our Built Environments.” Visions for Sustainability 2020, no. 13 (2020): 11–16.

Kayıhan, Kutlu Sevinç. “Biophilia as the Main Design Question in the Architectural Design Studio Teaching.” MEGARON / Yıldız Technical University, Faculty of Architecture E-Journal 13, no. 1 (2018): 1–12.